Produkt turystyczny

Produkt turystyczny to wszystkie dobra i usługi nabywane przez konsumenta w związku z wyjazdem ze stałego miejsca zamieszkania, miejsca, atrakcje turystyczne, infrastruktura.

Przedstawiam Wam podstawową klasyfikacje produktu turystycznego:

• rzecz to wszystkie rzeczy materialne, najczęściej jest dodatkiem do innych produktów, są to m.in. przewodniki, mapy, sprzęt niezbędny podczas wyjazdu np. wiosła, pamiątki;
• usługa to pojedyncza usługa np. transportowa, noclegowa, gastronomiczna, przewodnicka;
• wydarzenie charakteryzuje się spójnością i określoną tematyką, występuje w ustalonym miejscu i czasie. Charakteryzuje się wyjątkowością, niezwykłością. Przykładem są: Dymarki Świętokrzyskie, Festiwal Słowian i Wikingów, Oktoberfest czy odbywający się w Iławie Międzynarodowy Festiwal Jazzu Tradycyjnego Old Jazz Meeting "Złota Tarka";
• impreza to zestaw kilku usług co najmniej muszą byc dwie usługi, które są oferowane przez organizatorów turystyki i agentów turystycznych. Przykładami są wycieczki, wczasy, rajdy;
• obiekt w nim występuje jedna, główna atrakcja, której mogą towarzyszyć dodatkowe usługi lub inne produkty. Ma charakter punktowy. W Polsce przykładem może być dąb Bartek, czy też zamek krzyżacki w Malborku;
• szlak składa się z wielu miejsc lub obiektów, które są powiązane jedną nadrzędną ideą. Zwykle połączone są one wyznaczoną i oznakowaną trasą. Wzdłuż szlaku można znaleźć różnorodną infrastrukturę turystyczną. Przykładami są: Szlak Orlich Gniazd, Szlak Piastowski, Szlak Kopernikowski;
• obszar to zdeterminowany obszar geograficzny, w którym znajdują się atrakcje turystyczne i usługi.

Wyrózniamy poziomy postrzegania produktu takie jak:

• istota produktu to wszystkie potrzeby nabywcy, które decydują o wyborze produktu. To podstawa tworzenia produktu. Jest to np. potrzeba wypoczynku, potrzeba spędzenia czasu z bliskimi poza miejscem zamieszkania;
• produkt rzeczywisty inaczej podstawowy to podstawowe składniki pakietu turystycznego takie jak posiłki, nocleg, transport. Pakiet usług, którą kupuje nabywca, aby zaspokoić swoje potrzeby;
• produkt poszerzony to wszystkie dodatkowe usługi oferowane przez touroperatora, które powodują, że produkt jest bardziej atrakcyjny i konkurencyjny.

Można także wyodrębnić:

• produkt potencjalny to elementy oferty, które mogą w przyszłości wejść w pakiet usług oferowany przez organizatora;
• produkt oczekiwany to zbiór cech i warunków, które oczekuje turysta nabywający dany produkt. Przykładowo turysta oczekuje, że w hotelu zostanie mu zapewnione mydło, ręcznik;
• produkt psychologiczny to wszystkie elementy, które zostaną w pamięci nabywcy po konsumpcji produktu.

Walory turystyczne i krajoznawcze

Walory turystyczne są to elementy środowiska przyrodniczego lub kulturowego, które stanowią lub mogą stanowić cel ruchu turystycznego. Celami są w sposób zasadniczy przyczyniającym się do ukierunkowania i uwzględnienia przyjazdu bądź pobytu w danym regionie czy miejscowości.
Jest to zespół elementów środowiska naturalnego oraz elementów pozaprzyrodniczych, które wspólnie lub każde z osobna są przedmiotem zainteresowań turysty. Są to składniki stworzone przez naturę, ukształtowane przez historię i tworzone przez współczesność.

Bar i Doliński w zależności od charakteru atrakcji wyróżniają walory takie jak:

• wypoczynkowe to tereny o atrakcyjnym środowisku przyrodniczym, urozmaiconym ukształtowaniu powierzchni;
• osobliwości przyrodnicze oraz elementy kultury materialnej i duchowej;
• specjalistyczne to obszary umożliwiające uprawianie: wędkarstwa, myślistwa, jeździectwa, kajakarstwa.

Lijewski, Mikułowski i Wyrzykowski wg głównych motywów ruchu turystycznego wyróżniają walory:

1. wypoczynkowe, które służą regeneracji sił fizycznych i psychicznych, obszary wolne od zanieczyszczeń o czystym powietrzu, niskiej urbanizacji, dobrym klimacie; teren ten może też posiadać warunki do czynnego wypoczynku, a także walory lecznicze,
2. krajoznawcze,będące przedmiotem zainteresowań poznawczych:

• walory naturalne (przyrodnicze), ukształtowane bez ingerencji człowieka;
• walory antropogeniczne: dobra kultury, zabytki architektury, budownictwa, muzea, imprezy kulturalne.

Walory turystyczne można również podzielić ze względu na punkt położenia:

• punktowe to np. dany obiekt, miasto;
• powierzchniowe to np. obszar parków narodowych;
• liniowe to np. trasa szlaków turystycznych.

Walory krajoznawcze są przedmiotem zainteresowań poznawczych turysty. Obejmują one elementy kultury materialnej i duchowej takie jak np. zabytki, folklor, obiekty kultury narodowej oraz osobliwości przyrody np. parki zabytkowe, jaskinie, źródła, wodospady, ogrody botaniczne i zoologiczne.

Walory krajoznawcze dzielą się na:

1. Walory przyrodnicze:

a. Ukształtowane bez ingerencji człowieka to osobliwości flory i fauny, skałki i grupy skalne, wąwozy, doliny i przełomy rzeczne, wodospady, źródła, wywierzyska, jaskinie i inne obiekty geologiczne;

b. Utworzone przez człowieka jak parki zabytkowe, muzea i zbiory przyrodnicze, ogrody botaniczne i zoologiczne;

c. W których ingerencja człowieka miała miejsce, jednak nie wpłynęła na zasadniczy charakter i znaczenie samego waloru jak punkty widokowe, parki narodowe, parki krajobrazowe.

2. Walory kulturowe (antropogeniczne) to muzea i rezerwaty archeologiczne, zabytki architektury i budownictwa, obiekty unikatowe i muzea specjalistyczne, obiekty historyczno-wojskowe, miejsca i muzea martyrologii, współczesne imprezy kulturowe, miejsca pielgrzymkowe.

Istnieje też podział walorów wg kryterium udziału człowieka w ich tworzeniu dotyczy obecnie nie tylko walorów krajoznawczych. Stosowany jest podział na:

• walory kulturowe, które zostały całkowicie wytworzone przez człowieka i przez niego kontrolowane, takie jak budynki i budowle, muzea, teatry i inne instytucje kulturalne, centra rozrywki, ośrodki handlowe, zwyczaje i obyczaje;
• walory przyrodnicze, które powstały bez udziału człowieka, bądź w pewnym stopniu przez niego wytworzone, lecz nie kontrolowane, bądź kontrolowane w niewielkim stopniu, takie jak klimat, krajobraz, rzeźba terenu, szata roślinna i elementy fauny (w pewnym stopniu także parki, ogrody, uprawy), cieki i zbiorniki wodne.

Tutaj sezon trwa cały rok

Zakopane to jedno z tych niewielu polskich miast, do których chętnie się wraca bez względu na okazję czy porę roku. Turyści chwalą nie tylko klimat, piękne widoki, ale także życzliwość i gościnność mieszkańców najbardziej malowniczego miasta w Tatrach.

Dla wszystkich przyjezdnych urlop w Zakopanem to czas dobrze spędzony i na pewno udany. Najważniejszym aspektem planowania urlopu powinien być wybór miejsca pobytu. W takim mieście jak Zakopane nie ma niższego czy wyższego (jak w innych popularnych miejscach) sezonu, tutaj atrakcje trwają przez cały rok, zarówno w ferie, jak i w wakacje każdy znajdzie coś dla siebie.

Także dla chcących spędzić sylwester w Zakopanem każdego roku udaje się miło zaskoczyć. Jeśli zatem planujemy przyjechać i spędzić tutaj udany urlop, powinniśmy rozglądać się za odpowiednim miejscem zakwaterowania na długo przed przyjazdem. Wybór na szczęście jest ogromny, bo wynajem domków trwa cały rok i każdy z pewnością znajdzie dokładnie to, czego szuka. Najchętniej wybieranymi domkami są oczywiście domki z bali, które cieszą się niesłabnącym od lat zainteresowaniem turystów. Tylko w nielicznych miastach takie domki spełniają swoją rolę, w Zakopanem są na właściwym miejscu. Każdy, kto potrzebuje oderwać się na chwilę od codzienności, poczuć górski klimat, odpocząć i dobrze spać, musi odwiedzić Zakopane i zamieszkać w domku z bali.

Co ciekawe, Zakopane to idealne miejsce dla szukających przygód wędrowców, dla starszych osób, które potrzebują zdrowego powietrza i zbawiennego klimatu, a także dla tych, którzy lubią podróżować z żądnymi atrakcji dziećmi – tych w Zakopanem nigdy nie brakuje. Także lubiący komfort i najwyższe standardy znajdą coś, co ich zainteresuje. Specjalnie dla takich turystów przygotowano domek z bali vip, w którym poczują się wyjątkowo. Niezależnie od nastawienia i oczekiwań – w Zakopanem każdy znajdzie to, czego szuka i wbrew pozorom wcale nie musi szczególnie wysoko wchodzić.

Szwajcaria

Stolicą Szwajcarii jest Berno, które liczy 130 000 mieszkańców. Berno leży 21,8 km na południe od Rapperswil.

Będąc tutaj koniecznie musisz zobaczyć Centrum Paula Klee z około 4 tys. dzieł artysty. Na zwiedzanie muzeum i atrakcji Starego Miasta musicie poświęcić co najmniej dzień. Stare Miasto zostało odbudowane po pożarze w 1405 r., składa się z wijących uliczek i ogrodów na tarasach z widokiem na rzekę. W okresie od Wielkanocy do końca października główne zabytki są oświetlone. Natomiast latem odgłosy powozów, ciągniętych przez konie, odbijają się echem po średniowiecznych uliczkach.

Stare średniowieczne miasto, umieszczone jest na Liście Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO, posiada 6 km arkad ze sklepami, tworzącymi najdłuższe "centrum handlowe" w Europie. Jest tam pełno ciekawych wież i ukwieconych fontann, miasto najlepiej zwiedzać pieszo, nawet wjazd samochodem do centrum jest ograniczone.

Atrakcje, które warto zobaczyć w mieście to:

• Heiliggeistkirche to barokowy kościół wybudowany w latach 1726-29;
• Barenplatz kiedyś plac z niedźwiedziami, obecnie miejsce spotkań otoczone kawiarniami;
• Marktgasse to główna ulica Starego Miasta z luksusowymi sklepami;
• Wieża Zegarowa wybudowana w latach 1191-1250 wyznaczała niegdyś zachodnie granice miasta;
• Kramgasse przy niej należy zwrócić uwagę na fontannę Zahringen i Samsona;
• Ratusz siedziba Rady Miasta Berna i Wielka Rada;
• Nydeggbrucke to most łączący brzegi Aare, z którego jest atrakcyjny widok na dzielnice ukryte w zakolach rzeki;
• Jamy Niedźwiedzie to siedziba niedźwiedzi i atrakcja dla dzieci;
• Junkerngasse wzdłuż tej ulicy ciągnie się szereg starych domów;
• Katedra Sankt Vinzenz to jeden z ostatnich największych kościołów gotyckich w Szwajcarii;
• Bundeshaus siedziba Rządu Szwajcarskiego i Szwajcarskiego Parlamentu;
• Muzeum Sztuki; Muzeum Historyczne Berna; Muzeum Przyrodnicze; Muzeum Komunikacji;
• Centrum Paula Klee; Szwajcarskie Muzeum Alpejskie;
• Ogród botaniczny z fontannami i stawami;
• Tierpark Dahlholzli to zoo o powierzchni 13 ha z widokiem na Aare;
• Kościół św. Brata Mikołaja.

Szwajcarię można podzielić na obszar wyżynny - Wyżynę Szwajcarską położoną pomiędzy górskimi łańcuchami Alp w centralnej części kraju oraz obszar Jury, które powstały w trzeciorzędzie, 65 mln lat temu.

Malownicze domki alpejskie, przepiękne krajobrazy i tradycja gościnności powodują, że Szwajcaria od wielu pokoleń jest idealnym miejscem na urlop. Szwajcaria szczyci się renomą jednego z najbezpieczniejszych krajów europejskich. Szwajcaria słynie także z doskonałej bazy hotelowej, a niektóre hotele liczą sobie ponad 100 lat.

Do szwajcarskich szczytów o wysokości przekraczającej 4 tys. m n.p.m. należą:

• Mount Rosa - 4634 m n.p.m.
• Dom - 4545 m n.p.m.
• Weisshorn - 4505 m n.p.m.
• Matterhorn - 4478 m n.p.m.
• Dent Blanche - 4357 m n.p.m.
• Grand Combin - 4314 m n.p.m.
• Finsteraarhorn - 4274 m n.p.m.

Ciekawostki

Walutą obowiązującą na terenie Szwajcarii jest frank szwajcarski.

Szwajcaria znajduje się w tej samej strefie czasowej, co Polska.

Jednym z sukcesów odniesionych przez Konfederacje Szwajcarską jest współistnienie na obszarze jednego kraju czterech języków i kilku religii.

Napiwki są doliczane do rachunków w restauracjach, hotelach, u fryzjera i w taksówce, więc nie jest wymagane pozostawienie dodatkowego napiwku.

Sklepy zazwyczaj otwarte są od poniedziałku do piątku od godz. 8.00 do 18.30, a w soboty od 8.00 do 16.00 lub 17.00.

Większość gniazdek jest przystosowana do wtyczek z trzema okrągłymi bolcami i nie zawsze pasują do nich wtyczki europejskie, lecz nie należy tym się martwić bo odpowiednie przejściówki można kupić w sklepach.

Na terenie Szwajcarii spotkamy się z sportami zimowymi takimi jak np.: narciarstwo alpejskie, snowboarding, biegi narciarskie.

Występują też sporty rekreacyjne jak np.: jazda rowerowa, lotnie i paralotnie, plaże, połów ryb, sporty wodne, wędrówki i spacery, wspinaczka górska.

Styl gotycki i jego przykłady

Gotyk jest to styl w architekturze i sztukach plastycznych, panujący w Europie w okresie dojrzałego i późnego średniowiecza. Początek oraz pierwsza faza gotyku ma miejsce we Francji, gdzie w I połowie XII w., wraz z wybudowaniem kościoła Saint Denis następuje przejście ze sztuki romańskiej (w Anglii- ok. 1175 r., w Niemczech- po 1200 r.), stopniowo obejmując Europę, a dzięki wyprawom krzyżowym- także Bliski Wschód. Gotyk dojrzały obejmuje I poł. XIII w. do ok. 1350 r., natomiast ostatnia faza gotyku późnego trwa do połowy XVI w.

Przedstawiam Wam główne cechy stylu gotyckiego, a są to:

smukłość i strzelistość budowli; sklepienie krzyżowo-żebrowe; witraże w oknach; rozeta; harmonia i proporcjonalność; wnętrza lepiej oświetlone; oraz trzy portale.

Natomiast cechy sztuki gotyckiej są następujące:

podstawa budowli była wzniesiona na planie krzyża; system halowy i bazylikowy; strzelistość - podyktowana chęcią wznoszenia się do Boga i smukłość budowli; system konstrukcji budowli to szkieletowy, oparty na przyporach; zastosowanie filarów i żeber wewnątrz budowli; cegła była podstawowym materiałem budowlanym; wewnątrz budowli są sklepienia krzyżowo - żebrowe, wachlarzowe, siateczkowe, gwieździste, kryształowe i palmowe; okna, portale i inne elementy zakończone są ostrymi łukami - łuk łamany; wysokie i smukłe okna zdobione witrażami; rozwój architektury świeckiej np.: ratusze, sukiennice, kamienice, mury miejskie, baszty, zamki, młyny, spichrze, uniwersytety, barbakany - budowle na planie koła ze strzelnicami, służyły do obrony.

A teraz przedstawie kilka przykładów polskiej architektury gotyckiej:

Do architektury sakralnej zaliczamy:

• Kościół Najświętszej Marii Panny w Gdańsku - największa budowla sakralna w Polsce,
• Kościół franciszkański w Krakowie,
• Kościół dominikański w Krakowie,
• Katedra na Wawelu, przebudowana w czasach Władysława Łokietka i Kazimierza Wielkiego,
• Kościół Mariacki w Krakowie,
• Kościół świętej Katarzyny w Krakowie,
• Kościoły w Kołobrzegu, Kamieniu Pomorskim, Szczecinie, Słupsku,
• Bazylika Najświętszej Marii Panny w Stargardzie,
• Kościół świętego Jakuba w Toruniu,
• Kościół cystersów w Pelplinie,
• Katedra gnieźnieńska – przebudowana w XIV wieku,
• Katedra poznańska, przebudowana w I połowie XIV wieku,
• Kościół w Nieszawie,
• Kościół Najświętszej Marii Panny w Chełmnie,
• Drewniany Kościół parafialny w Grywałdzie zbudowany w XV wieku,
• Kościół parafialny w Ornecie na Warmii (XIV – XV wiek),
• Kościół joannitów w Strzegomiu na Śląsku.

Natomiast do architektury świeckiej należą:

• Ratusz we Wrocławiu,
• Ratusz w Toruniu,
• Dwór Artusa w Gdańsku,
• Wieża ratuszowa w Krakowie,
• Zamek krzyżacki w Malborku,
• Zamek królewski w Chęcinach pod Kielcami XIII/XIV wiek,
• Collegium Maius Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie – gmach jednego z uniwersyteckich kolegiów wzniesiony w stylu gotyckim,
• Brama Floriańska w Krakowie,
• Sukiennice w Krakowie,
• Barbakan w Krakowie.

Atrakcje turystyczne szlaku GSS

Główny Szlak Sudecki imienia Mieczysława Orłowicza to szlak turystyczny, znakowany kolorem czerwonym , prowadzący od Świeradowa-Zdroju do Prudnika przez najciekawsze partie Sudetów.

A teraz przedstawie Wam obecny przebieg szlaku od początku do końca.

Rozpoczęcie trasy od Świeradów Zdrój przez Góry Izerskie - Wysoka Kopa, Wysoki Kamień doprowadzą nas do Szklarskiej Poręby, następnie przez Karkonosze - Wodospad Kamieńczyka, Wielki Szyszak, Przełęcz pod Śnieżką i dochodzimy do Karpacza; kolejnymi etapami są Rudawy Janowickie - Skalnik i jesteśmy w Krzeszowie, przez Góry Kamienne i Góry Czarne dojdziemy do Jedliny-Zdroju; Góry Sowie - Wielka Sowa, Przełęcz Srebrna oddzielająca je od Gór Bardzkich. Interesującą miejscowością na szlaku są Wambierzyce, skąd trasa prowadzi w Góry Stołowe - Skalne Grzyby, Błędne Skały i dochodzimy do sudeckich uzdrowisk takich jak: Kudowy-Zdroju, Dusznik-Zdroju; dalej: Góry Orlickie, Bystrzyckie, Krowiarki, Masyw Śnieżnika, Wodospad Wilczki, Lądek-Zdrój, Góry Złote i jesteśmy w Paczkowie i dalej przez Głuchołazy, Góry Opawskie do Prudnika, gdzie kończymy naszą trase przez Główny Szlak Sudecki.

Długość tego szlaku to około 440 kilometrów, a szacowany czas przejścia to 104 godziny.

Kopalnie zabytkowe w Polsce

Przedstawiam Wam gdzie można zobaczyć, zwiedzić kopalnie zabytkowe w Polsce.

Carnall jest to szyb odwadniający kopalni „Królowa Luiza", obecnie to atrakcja turystyczna Zabrza

Podziemia kredowe w Chełmie to zabytkowa kopalnia kredy stanowiąca unikatową pozostałość górnictwa kredowego w Europie. Znajdują się w niej wielopoziomowe kompleksy korytarzy i komór powstałych w wyniku wielowiekowej eksploatacji kredy piszącej, której złoża znajdują się pod powierzchnią miasta

Główna Kluczowa Sztolnia Dziedziczna to sztolnia wodna, a jednocześnie podziemny kanał wodny wybudowany w latach 1799 do 1863 na Górnym Śląsku. Jest to jedna z najdłuższych sztolni dziedzicznych w Europie, a także najdłuższa budowla hydrotechniczna w europejskim górnictwie węglowym

Kopaliny to kryptonim tajnej radzieckiej kopalni uranu działającej w Polsce w latach 50. XX w. w pobliżu wsi Kletno w województwie dolnośląskim

Kopalnia ropy naftowej w Bóbrce obecnie to Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza. Została otwarta w 1854 roku i nadal działająca kopalnia ropy naftowej. Znajduje się ona we wsi Bóbrka w Gminie Chorkówka, koło Krosna. Jej założycielami byli Ignacy Łukasiewicz, Tytus Trzecieski i Karol Klobassa-Zrencki

Kopalnia soli Bochnia jest najstarszym zakładem przemysłowym w Europie

Kopalnia soli Wieliczka to kopalnia soli kamiennej w Wieliczce pod Krakowem. Od XIII wieku do 1772 wspólnie z kopalnią soli „Bochnia" wchodziła w skład żupy krakowskiej

Krzemionki znane także jako Krzemionki Opatowskie to rezerwat archeologiczny, chroniący zespół eneolitycznych kopalni krzemienia pasiastego. Położony jest on pomiędzy wsiami Sudół i Magonie w powiecie ostrowieckim, w województwie świętokrzyskim

Muzeum Górnictwa i Hutnictwa Złota w Złotym Stoku jest to placówka muzealna zlokalizowana w dawnej kopalni złota i arsenu w Złotym Stoku w województwie dolnośląskim, uruchomiona została 28 maja 1996

Skansen Górniczy Królowa Luiza w Zabrzu kopalnia węgla kamiennego, w jego skład wchodzą m.in. dawne wyrobiska Königin Luise Grube

Sztolnia Czarnego Pstrąga to 600 metrowy fragment najdłuższej w rejonie Tarnowskich Gór sztolni odwadniającej Głębokiej należącej do kopalni Fryderyk

Szyb "Maciej" w Zabrzu pochodzi z I połowy XX w

Zabytkowa Kopalnia "Ignacy" w  Rybniku umożliwia zwiedzanie zabudowy powierzchniowej dawnej kopalni węgla kamiennego

Zabytkowa Kopalnia Rud Srebronośnych w Tarnowskich Górach to podziemna trasa turystyczna umożliwiająca zwiedzanie podziemi dawnej kopalni kruszców srebronośnych, założonej w triasowych dolomitach i wapieniach. Stanowi ona od 2004 pomnik historii

Zabytkowa Kopalnia Węgla Kamiennego Guido została utworzona na terenie Zabrza

Walory turystyczne "Szlaku orlich gniazd"

Szlak Orlich Gniazd jest to pieszy szlak turystyczny w Polsce, przebiegający przez województwa małopolskie i śląskie. Który rozpoczyna swój bieg w Krakowie i przechodzi przez Ojcowski Park Narodowy, a kończy w Częstochowie. Jego długość to 163,9 km. Natomiast jego nazwa pochodzi od leżących tutaj ruinów zamków i warowni, nazywanych Orlimi Gniazdami ze względu na ich usytuowanie na skałach dochodzących do 30 metrów wysokości. Szlak został opisany i utworzony przez Kazimierza Sosnowskiego. Szlak ten oznaczony jest kolorem czerwonym o numerze SL-1, KA-1.

Szlak ten obejmuje na swej trasie zamki i ruiny zamków takich jak:

• Zamek Rycerski w Korzkwi (odrestaurowany)
• Ruiny Zamku Królewskiego na Złotej Górze w Ojcowie
• Zamek Królewski w Pieskowej Skale
• Ruiny Zamku Rycerskiego w Rabsztynie
• Ruiny Zamku Rycerskiego w Bydlinie
• Ruiny Zamku Rycerskiego w Smoleniu
• Ruiny Zamku Rycerskiego w Pilicy
• Ruiny Zamku Rycerskiego w Ogrodzieńcu
• Ruiny Zamku Rycerskiego "Bąkowiec" w Morsku
• Zrekonstruowany Zamek Królewski w Bobolicach
• Ruiny Zamku Rycerskiego koło Mirowa
• Ruiny Zamku Królewskiego w Olsztynie

Niektóre źródła umieszczają jeszcze na trasie takie zamki jak:

• Zamek Biskupów Krakowskich w Siewierzu
• Zamek w Będzinie
• Zamek Królewski na Wawelu

Wiedeń

Wiedeń to stolica i największe miasto Austrii. Znajdujące się w północno - wschodniej części kraju, nad Dunajem.

Został założony ok. 500 r. p.n.e. jako osada celtycka. W 15 r. p.n.e. stał się rzymskim posterunkiem granicznym. Prawa miejskie uzyskał w 1221, stając się jednym z największych i najważniejszych miast Rzeszy Niemieckiej, a po jej upadku – stolicą Cesarstwa Austrii, a następnie Austro-Węgier. W 1918 stał się stolicą Republiki Austrii.

Wiedeń jest ośrodkiem administracyjnym, przemysłowym, handlowo-usługowym, akademickim, turystycznym i kulturalnym o znaczeniu międzynarodowym. Vienna International Centre jest jednym z czterech kompleksów, w których ulokowane są instytucje Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Będąc w Wiedniu warto zobaczyć następujące atrakcje:

Gotycka Katedra św. Szczepana to jeden z najcenniejszych zabytków sakralnych w Wiedniu. Budowla kościoła związana jest ściśle ze staraniami Babenbergów i Habsburgów. Budowa kościoła zakończyła się w 1276 roku. Przebudowa w stylu gotyckim rozpoczęła się w roku 1304.

Ratusz został zbudowany w stylu neogotyckim w latach 1872–1883 zaprojektował go Friedrich von Schmidta.

Kolumna Morowa została wzniesiona w stylu barokowym, zbudowana z polecenia Leopolda I. Pomnik ten przedstawia Trójcę Świętą.

Parlament (budynek) w Wiedniu to attyka przyozdobiona marmurowymi figurami przedstawiającymi uczonych i starożytnych mężów stanu. W środkowej części budynku znajdziecie się w Sali Kolumnowej oraz w Sali Przyjęć z galerią portretów.

Kościół Wotywny został wybudowany w latach 1855–1879 i ufundowany przez cesarza Maksymiliana. Architekci wzorowali się na francuskich katedrach gotyckich z XIII wieku. Ta okazała, trójnawowa bazylika z transeptem i wielobocznie zamkniętym prezbiterium i dwu wieżową fasadą posiada bogate detale architektoniczne: sterczyna, pinakle, kwiatony, maswerki i łuki oporowe. Na zewnątrz kościół ten nakryty jest wysokimi dachami dwuspadowymi pokrytymi glazurowaną kolorową dachówką, analogiczną do dachów katedry wiedeńskiej. Dwie potężne wieże kościoła liczą po 99 metrów wysokości.

Kościół św. Ruprechta to najstarszy kościół Wiednia będący niegdyś wielokrotnie rekonstruowany i przebudowywany. Nawa główna i niższe piętra wieży pochodzą z XI w. Pierwotnie służył rybakom i żeglarzom, którzy modlili się w nim o pomyślną podróż.

Kościół św. Karola Boromeusza to bogato zdobiona budowla reprezentująca styl barokowy. Kościół zbudowany został na polecenie Karola VI, po ostatniej z kilku epidemii dżumy, które nawiedziły Wiedeń. Budowa trwała w latach 1716–1737, architektem był Johann Bernhard Fischer von Erlach. Kościół wzniesiono na planie elipsy połączonej z krzyżem greckim. W centrum fasady, na osi z kopułą został umieszczony portyk, flankowany przez dwie kolumny (dzwonnice) pokryte spiralnie biegnącymi płaskorzeźbami.

Wiedeński Prater to największy park publiczny w środkowej Europie i jeden z największych na świecie. Park zajmuje około 1700 ha. W 1766 roku cesarz Józef II udostępnił mieszkańcom dawne tereny łowieckie Habsburgów. Dało to początek powstaniu parku rozrywki. Na Praterze znajduje się stadion sportowy im. Ernsta Happela oraz lunapark, który obecnie jest największym europejskim wesołym miasteczkiem. W lunaparku znajduje się około 280 atrakcji. Każda kosztuje w granicach od 1 do 15 Euro. Są tu dostępne prawie wszystkie rodzaje karuzel świata.

Pałac Schönbrunn to niegdyś letnia rezydencja cesarska. Za czasów Marii Teresy, został przebudowany w stylu francuskim. W pałacu urodził się i umarł Franciszek Józef I, a w 1918 roku podpisał rezygnację z udziału w rządach Karol I

Belweder to obiekt pełniący funkcję zespołu pałacowo-ogrodowego, który za swoich czasów był letnią rezydencją księcia Eugeniusza.

Pałac Kinskich został wzniesiony w stylu barokowym, związany jest z rodem Kinsky, który to jest właścicielem pałacu od roku 1784. Pałac wybudowany został w latach 1713–1719 przez Johanna Lucasa von Hildebrandta. Jest miejscem urodzin, 7 maja 1763, ks. Józefa Poniatowskiego.

Pałac Hofburg to dawna rezydencja cesarska pełniąca funkcję pałacu zimowego. Budowa rozpoczęła się w XIII wieku, a w kolejnych epokach budynek był wielokrotnie przebudowywany.

Madryt

Madryt to stolica i największe miasto Hiszpanii, położony w środkowej części kraju u podnoża Sierra de Guadarrama (Wyżyna Kastylijska) nad rzeką Manzanares. Madryt znany jest z bogatych muzeów zwłaszcza Prado - jednego z najważniejszych w świecie. Ponadto: Pałac Królewski z XVIII wieku.

Madryt leży 600 m n.p.m. i jest najwyżej położoną stolicą Europy. Sercem miasta jest Puerta del Sol (Brama Słońca) jest to owalny plac otoczony ze wszystkich stron kremowymi XVIII-wiecznymi domami. Jest to hiszpański "kilometr zero", oznaczony płytą chodnikową naprzeciwko wieży zegarowej - punkt, od którego mierzy się wszystkie odległości.

W Madrycie znajduje się największa w Hiszpanii arena, na której odbywają się walki byków - Las Ventas może pomieścić 23 tysiące widzów. Wielką popularnością wśród mieszkańców Madrytu cieszy się też oczywiście piłka nożna, podobnie jak w całej Hiszpanii. W mieście funkcjonują dwa potężne kluby piłkarskie: Real Madryt i Atlético Madryt.

Poniżej przedstawiam atrakcje, które koniecznie musicie zobaczyć będąc w Madrycie.

Plaza Mayor oznacza to Główny Plac, Mówi się o nim "teatr pod niebem Madrytu". Plaza Mayor jest symbolem Madrytu. Dziewięć bram otwiera się na plac wzniesiony na kolumnadach.

Plaza Espana tłumacząc Plac Hiszpański zamknięty z dwóch stron wysoki wieżowcami jeden z głównych placów Madrytu.

Plaza Cibeles nazwa tego placu pochodzi od uchodzącej za wizytówkę miasta Fuente de Cibeles, fontanny z posągiem frygijskiej bogini płodności Kybele.

Fuente de Neptuno czyli Fontanna Neptuna - w pobliżu mieści się Muzeum Prado.

Calle de Serrano to ciąg ulic najelegantszych sklepów w Madrycie; zamyka dzielnicę Salamanca.

Templo de Debod (Świątynia Debod) to egipska świątynia boga Amona.

Plaza de Toros de las Ventas to madrycka arena do walki byków.

Palacio de Cristal to Pałac Kryształowy składa się ze szklanych murów podtrzymywanych jońskimi kolumnami z żelaza.

Metropolis to budynek o eleganckiej architekturze i wyjątkowych proporcjach, przy czym wyróżnia się z całości budynku, kopuła z czarnego łupka, ze złotymi wplatanymi zdobieniami, która ukoronowana jest wspaniałą Wiktorią ze skrzydłami.

Muzeum przy Paseo del Prado działa już od 1918 r. w swej kolekcji posiada niezwykłe kolekcje królewskie. Budynek muzeum został zaprojektowany przez Juana de Villanueva, wybudowany w 1785 r. Znajdują się tu największe dzieła takich twórców jak: Francisco Goya, Diego Velázquez – najwybitniejszego malarza złotego wieku Hiszpanii, autora znakomitych portretów rodziny królewskiej, Bartolomé Esteban Murillo, czy Francisco de Zurbarán. Warto zwrócić uwagę na Las Meninas(Panny dworskie, 1656 r.), dzieło przedstawiające infantkę Małgorzatę wśród jej dworek i autoportret samego artysty. Niedaleko znajduje się dodatkowy budynek muzealnego kompleksu Prado, Casón del Buen Retiro, gdzie znajdują się skarby sztuki hiszpańskiej z XIX wieku.

Museo Arqueológico Nacional to znaleziska z terenów Hiszpanii, a także Egiptu, Grecji i terenów cywilizacji Etrusków (paleolit – wiek XVIII). Dzieła kultury Iberów, między innymi znana Dama z Elche. Sztuka rzymska, wizygocka, islamu; kopia Groty Altamira z Kantabrii, ozdobionej malowidłami naskalnymi z paleolitu.

Museo Nacional de Artes Decorativas jest to muzeum Sztuki Zdobniczej, przedstawiające życie codzienne Hiszpanii od czasów fenickich do XX wieku – bądź to w formie zrekonstruowanych pomieszczeń, bądź też ekspozycji tematycznych, znajduje się tu kompletna kuchnia z XVIII wieku, wyłożona od sufitu do podłogi ceramiką wymalowaną w scenki rodzajowe oraz zegar wskazujący czas nocny, który nie wybijał godzin.

Real Jardin Botanico to Królewski Ogród Botaniczny przy Muzeum Prado; można tu znaleźć między innymi rośliny z Ameryki Południowej, warto odwiedzić szklarnię podzieloną na strefy klimatyczne, od pustynnej po tropikalną.

Real Academia de Bellas Artes jest tu zbiór malarstwa, rzeźby hiszpańskiej i zagranicznej z okresu XVI – XX wieku (szczególny nacisk położony jest na dzieła hiszpańskiego Złotego Wieku); eksponaty ilustrujące działalność Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych; sala poświęcona Pablowi Picasso.

Museo Thyssen-Bornemisza to kolekcja zbiorów w tym muzeum obejmuje siedem wieków działalności artystycznej, począwszy od prymitywnej sztuki włoskiej aż do pop-artu.

Museo del Ejército jest jednym z głównych eksponatów Muzeum Wojska jest miecz La Tizona, należący do legendarnego – ale i historycznego zarazem – wojownika Cyda znajduje się tu również Sala de Ninos, mieszcząca kolekcję 20 tysięcy ołowianych żołnierzyków.

Museo Nacional Ferrocarril tłumacząc na język polski to Muzeum Kolejnictwa znajduje się tutaj m.in.: jeden z pierwszych ekspresowych elektrowozów, czy drewniana salonka z pełnym wyposażeniem.

Museo Naval to muzeum morskie, w którym zgromadzone są zbiory związane z hiszpańskimi wyprawami morskimi i historią marynarki hiszpańskiej.

Pobierowo - atrakcje na plaży

Wymarzony urlop nad Bałtykiem to zazwyczaj spora porcja adrenaliny. Będzie sprzyjająca wypoczynkowi pogoda czy nie? Będziemy leżeć na plaży czy też szukać innego opcjonalnego sposobu spędzania czasu. Takie są uwarunkowania pogodowe nad polskim morzem, taki urok polskiego wybrzeża.

Można alternatywnie wybrać południową Europę albo bardziej egzotyczne rejony ze stuprocentową gwarancją pogody, niemniej jednak jak pokazują statystyki rośnie liczba osób, które nie wyobrażają sobie wakacji letnich gdzie indziej niż nad polskim morzem. Szczególna atmosfera, imponujące krajobrazy i rewelacyjne powietrze, to atuty które przemawiają za polskim wybrzeżem.

Problem opcjonalnego sposobu spedzania czasu w trakcie urlopu nad Bałtykiem dotyczy głównie osób przyjeżdżających na Pomorze z małymi dziećmi. One muszą mieć zajęcie i dobrze żeby był to aktywny sposób spędzania czasu. Dlatego też naprawdę warto jako destynację na urlop nad morzem wybierać bardziej znane kurorty wypoczynkowe, a nie małe nie mające nic do zaproponowania wioski nadmorskie. Doskonałym rozwiązaniem wydaje się być w tym przypadku Pobierowo. Trzeba jednakże pamiętać że pensjonaty, kwatery w Pobierowie to towar defizytowy, szybko znikają najlepsze oferty i dlatego noclegi w Pobierowie trzeba rezerwować z dużym wyprzedzeniem.


Pobierowo to bardzo fascynujący, barwny i tętniący życiem przez cały czas od czerwca do wrześnie nadmorski kurort wczasowy z imponującą, szeroką i piaszczystą plażą. Miejscowość polecana jest zwłaszcza rodzinom z małymi dziećmi. Każdego roku bowiem na plaży działa projekt o nazwie Akademia Słońca, dzięki któremu nasze pociechy nie będą się nudzić, a ich rodzice będą mogli zostawić je pod fachową opieką animatorów i na jakiś czas oddać się kąpielom zarówno słonecznym jak i wodnym.

Akademia Słońca to nie jedynie plażowe miejsce rozrywki i atrakcji dla najmłodszych. Również dla dorosłych organizowane są liczne konkursy i turnieje, a także kursy i mini szkolenia udzielania pierwszej pomocy oraz wiele innych interesujących konkurencji urozmaicających wypoczynek na plaży. Wszystko to wydatnie podnosi standard spędzania wczasów nad morzem.

Również po zabawie na plaży w Pobierowie dzieci nie będą się nudziły. W centrum jest stacjonarny plac zabaw ogrodzony i bezpieczny, a wokół niego są rozstawione ławeczki dla opiekunów i rodziców. Wzdłuż ulicy Grunwaldzkiej, głównego deptaka Pobierowa, rozstawionych jest jeszcze sporo dmuchanych centrów zabaw oraz liczne skwery na których dzieciaki mogą się bawić.

Dla nieco starszych dzieci oraz młodzieży szkolnej, rekomendowane jest Centrum Sportu czyli boiska do gier zespołowych, korty, bieżnie lekkoatletyczne itp. Oprócz tego wypożyczalnie gokartów i rowerów. Jednym słowem Pobierowo to wielkie centrum wypoczynku i rozrywki. Jeżeli do tego dołożymy fantastyczne ciastkarnie i lodziarnie, w których można oddać się rozkoszom podniebienia to ośrodek Pobierowo przedstawia się jako najlepsze miejsce na rodzinne wakacje nad Bałtykiem.

Żeglowanie we Włoszech

Włochy to cudowny i słoneczny kraj, który słynie nie tylko z pizzy i makaronów. Jest to idealne miejsce do spędzienia wakacji żeglując i odwiedzając wszystkie wspaniałe miejsca, które Włochy mają do zaoferowania.

Sezon czarterowy we Włoszech, podobnie jak w innych krajach akwenu Morza Śródziemnego, jest długi. Większość zachodniego wybrzeża posiada śródziemnomorski klimat, z łagodną, słoneczną wiosną i jesienią oraz gorącym i suchym latem. Pogoda we Włoszech jest idealna. Siła wiatru wiosną, latem i jesienią wynosi średnio 3 - 5 st. B. Charakterystyczna dla tego regionu to zmienność kierunku i siły wiatru. Z kierunków W - NW przychodzi ochładzający mistral, natomiast z Afryki, gorące sirocco i libeccio. Częste są również okresy cisz i słabych wiatrów, wiosną i jesienią pojawiają się krótkotrwałe szkwały wokół wysp.

Włochy to kraj który słynie z makaronów, oliwek, pizzy, rzymskich ruin oraz pięknego słońca. Włochy to jednocześnie prawdziwy raj dla żeglarzy. Żeglowanie przy zachodnim wybrzeżu Italii i wzdłuż wybrzeży największych włoskich wysp - Sycylii i Sardynii - daje możliwość doświadczania różnorodności Włoch, jej bogatej kultury, historii oraz stylu życia. Najczęściej wybieranymi przez żeglarzy rejonami są Sardynia ze skalistym, rajskim wybrzeżem, Toskania, z licznymi, niewielkimi portami oraz pięknymi wyspami Morza Tyrreńskiego z najbardziej popularną Elbą na czele oraz legendarna Sycylia z malowniczym i wietrznym archipelagiem Wysp Liparyjskich.

Niestety w portach i marinach bywa tłoczno. W gorących miesiącach czasami trudno o miejsce do zacumowania i praktyka sprawdzania przez UKF, czy są wolne stanowiska w marinie to codzienność, szczególnie na Sardynii. Sposobem na zatłoczone porty jest rozpoczynanie żeglugi wcześnie rano, aby przed innymi móc znaleźć bezpieczne miejsce do cumowania. Dzięki temu pozostaje już tylko w pełni cieszyć się z uroków żeglowania po włoskich wodach.

Ogólne pojęcia związane z turystyką

Co to jest TURYSTYKA

 

Turystyka to zjawisko przestrzennej ruchliwości ludzi, które związane jest z dobrowolną zmianą miejsca pobytu, środowiska i rytmu życia. Obejmuje całokształt stosunków i zjawisk związanych z ruchem turystycznym.Słowo turystyka pochodzi od francuskiego pojęcia tour, które oznacza wycieczkę, podróż kończącą się powrotem do miejsca skąd nastąpił wyjazd. W XVII wieku mianem tourist określano uczestników podróży po kontynencie europejskim (tzw. grand tour) podejmowanych przez arystokratyczną młodzież angielską, która po ukończeniu szkoły średniej wyjeżdżała m.in. do Francji i Włoch w celu kontynuacji nauki.

　

Co to jest PODRÓŻ

Podróż to przemieszczanie się z miejsca zamieszkania do innego oddalonego o kilkanaście kilometrów. Z podróżą mamy do czynienia niemal każdego dnia wychodząc z domu i idąc do pracy czy też do szkoły. Jest to podróż trwająca kilka godzin i zawsze wracamy z powrotem do domu. Jednak podróż może trwać dłuższy czas nawet kilka miesięcy czy też lat. Podróżować może każdy kto ma tylko chęć i posiada oszczędności na wyjazd. Podróżowanie odbywa się samochodem, autokarem, samolotem bądź także innym środkiem komunikacyjnym. Każdy turysta może samodzielnie wybrać rodzaj środka komunikacyjnego jak również sam określić cel podróży. Jadąc rowerem także możemy stwierdzić, że wybieramy się w podróż ponieważ ciągle się przemieszczamy i zmieniamy miejsce pobytu. Każdy człowiek sam określa sobie cel swojej podróży jak również wybiera miejsce gdzie chce się udać. Mogą to być miasta w Polsce bądź także za granicą.

　

Co to są ZABYTKI

 

Zabytek jest to każdy wytwór działalności człowieka, będący świadectwem minionej epoki (pamiątką przeszłości), posiadający wartość historyczną, artystyczną, naukową lub emocjonalną, przy czym kryterium czasu powstania, choć najważniejsze, nie przesądza o zdefiniowaniu zabytku. Nauki humanistyczne, a w szczególności historia sztuki nie stworzyły jednej, uniwersalnej definicji zabytku przydatnej wszystkim naukom.

　

Co to jest ATRAKCJA TURYSTYCZNA

 

Atrakcyjność turystyczna to właściwość obszaru lub miejscowości wynikająca z zespołu cech przyrodniczych lub pozaprzyrodniczych, która stanowi o zainteresowaniu ze strony turystów.

O stopniu atrakcyjności turystycznej danego obszaru lub miejscowości decydują:

• walory turystyczne
• zagospodarowanie turystyczne
• dostępność komunikacyjna

 

Atrakcja turystyczna oznacza obiekt lub wydarzenie będące przedmiotem zainteresowania ze strony turystów oraz przyciągające ruch turystyczny. Każdy obiekt lub wydarzenie będące atrakcją turystyczną wyróżnia się następującymi cechami:

• przyciąga turystów,
• posiada rdzeń, czyli cechę wyróżniającą spośród innych obiektów lub wydarzeń,
• posiada oznacznik, czyli odpowiednie informacje o rdzeniu, dzięki którym turysta wie o istnieniu atrakcji (np. tablice informacyjne, opis w przewodniku lub innej publikacji).

Co to są WALORY TURYSTYCZNE

Walory turystyczne to element środowiska przyrodniczego lub kulturowego, który stanowi lub może stanowić cel ruchu turystycznego. Jest to zarówno główny cel, w sposób zasadniczy przyczyniający się do ukierunkowania przyjazdu, jak i cel poboczny, uwzględniany z okazji przyjazdu bądź pobytu w danym regionie czy miejscowości.

 

 

Co to jest SZLAK TURYSTYCZNY

 

Szlak turystyczny to trasa wycieczkowa oznaczona specjalnymi symbolami wyznaczającymi jej przebieg i ułatwiającymi odnalezienie właściwej drogi.

 

 

Co to jest REGION

 

Region to obszar, którego nie można wyznaczyć czy zlikwidować ponieważ tworzy się on w sposób naturalny. Region jest tworem kulturowym, który powstaje w ciągu setek lat, wpływając na wszystkie dziedziny życia jego mieszkańców. Poszczególne regiony mają charakterystyczną mowę, muzykę, ubrania, kuchnię i mentalność. Z kulturowego punktu widzenia nie stanowią też konkurencji dla spójności państwa i narodu, lecz są ich wzbogaceniem. To tak zwana Mała Ojczyzna, której umiłowanie zapewnia mieszkańcom poszczególnych regionów utożsamienie się ze swym państwem oraz narodem - Wielką Ojczyzną.

 

Co to jest WYCIECZKA

 

Wycieczka jest podróżą, która trwa wyłącznie jeden dzień. Najczęściej odbywa się z miejsca zamieszkania do konkretnego miejsca docelowego. Każda wycieczka opiera się głównie na zwiedzaniu wszystkich zabytków oraz zapoznawaniu się z ich historią. Wszystkie biura podróży w swoich ofertach last minute posiadają nie tylko kilkudniowe podróże, ale także krótkie wycieczki. Dlatego biura w cenie wycieczki oferują usługi przewodnika, który odpowiedzialny jest za dostarczeniem ludziom pewnej wiedzy. Wycieczka powiązana jest ze zdobywaniem wiedzy historycznej. Najczęściej dzieci z wycieczki szkolnej przywożą do domu szereg rozmaitych pamiątek, które mają dla nich symboliczne znaczenia. Każdy człowiek zawsze chętnie wyjeżdżał na wszelkiego rodzaju wycieczki, które powiązane były z rozmaitymi przeżyciami.

 

A za tym kim jest TURYSTA ?

 

Każdy człowiek, który podróżuje nazywany jest turystą. Pojęciem zbliżonym do turysty jest między innymi obieżyświat, wędrowiec, podróżnik oraz wiele innych. Turysta jest człowiekiem, który nie tylko w wakacje podróżuje, ale przez cały rok. Wielu ludzi, którzy nazywają siebie turystami korzysta z ofert last minute, które oferowane są przez biura podróży. Najczęściej turysta podróżujący samotnie szuka dla siebie miejsca na ziemi gdzie mógłby żyć, a nawet z biegiem czasu założyć rodzinę. Także turysta może mieć swój dom jednak nie jest w stanie w nim znaleźć dla siebie miejsca dlatego jego głównym celem może stać się podróżowanie. Turysta wybiera też cel podróży jak również środek transportu. Wiadomo, że w każdą podróż musi zabrać ze sobą dokumenty takie jak dowód osobisty, paszport jeżeli jest to konieczne oraz wiadomo kartę płatniczą czy też pieniądze. Wielu turystów wyjeżdża także w celach zarobkowych za granicę gdzie mają spędzić ściśle określony czas. Turysta nie może zagrzać sobie miejsca, ale szuka poprzez podróże sensu życia. Wielu turystów szuka też miejsca, które będzie dla nich inspiracją w dalszym życiu.

Walory turystyczne na Górnym Śląsku

Na Śląsku nie jest tak źle z krajobrazem i degradacją środowiska. Znajdują się tereny zniszczone ciężkim przemysłem, lecz obok nich funkcjonują oazy zieleni i bogatej przyrody. Idealnym przykładem może być rezerwat Żabie Doły. Na tym terenie poprzemysłowym leżącym na skraju trzech wielkich miast: Bytomia, Piekar Śląskich i Chorzowa, przyroda pokazała, na ile ją stać.

Dawne wyrobiska, zalane wodą, stały się ostoją ptactwa. W dzisiejszych czasach na terenie Żabich Dołów jest zielono i wesoło-kwitnie tu życie. Niegdyś na tym ponurym obszarze zadomowiły się ptaki, wędkarze, oraz szukający wypoczynku na łonie natury mieszkańcy okolicznych miast. Innym cennym przyrodniczo terenem jest rezerwat leśny Segiet. Położony jest on na granicy Bytomia i Tarnowskich Gór. Znajdują się tu stare buki, które zachęcają do spacerów leśnymi alejkami, natomiast rowerzystów kuszą dobrze poprowadzone w terenie ścieżki rowerowe. Przebywając tu, można zapomnieć, że jest się nadal w centrum Górnego Śląska.

Następną atrakcją, są zabytki techniki, które doceniają nie tylko w innych rejonach Polski, ale także w innych państwach europejskich. Stare, opuszczone kopalnie, dawne huty i elektrownie – właśnie to przyciąga na Górny Śląsk coraz większą liczbę miłośników sztuki postindustrialnej. Od zawsze była znana nam zabytkowa Kopalnia Srebra w Tarnowskich Górach oraz jej sąsiadka czyli Sztolnia Czarnego Pstrąga. W ostatnich latach kopalnie zabrzańskie: Luiza i Guido dołączyły do grona udostępnionych kopaln, które można zwiedzić, a także zamieniono je w atrakcje turystyczne. Okazało się, iż są one prawdziwym „hitem” na mapie atrakcji turystycznych Górnego Śląska, a prawdziwym przebojem okazał się udostępniony turystom tyski browar. Zwiedzający przybywają tu z całej Polski, by zobaczyć, jak piwo dawniej warzono na Górnym Śląsku, zarówno można posmakować tego złotego napoju.

Inną atrakcją dla turystów odwiedzających Górny Śląsk są dawne osiedla robotnicze. Nasze śląskie familoki fascynują i zachwycają swą architekturą, natomiast katowicki Nikiszowiec (pięknie odnowiony i rewelacyjnie wypromowany) stał się atrakcją na skalę światową. Mieszkańcy Nikiszowca musieli pogodzić się, że co jakiś czas na ich podwórka wkracza grupa turystów z przewodnikiem. Taka jest cena za mieszkanie na jednym z najpiękniejszych osiedli na Śląsku.

Będąc na Górnym Śląsku warto pamiętać, aby zwiedzić:

 

Muzea Zamkowe

• Muzeum Zamkowe w Bielsku-Białej
• Muzeum Zamkowe w Chudowie
• Muzeum Zamkowe w Gliwicach
• Muzeum Zamkowe w Pszczynie
• Muzeum Zamkowe w Toszku

Muzea/ Skanseny Przemysłowe

• Elektrociepłownia "Szombierki" w Bytomiu
• Muzeum Historii Radia i Sztuki Mediów - w Gliwicach
• Tyskie Muzeum Piwowarstwa w Tychach
• Muzeum Energetyki w Łaziskach Górnych
• Centralne Muzeum Pożarnictwa w Mysłowicach
• Muzeum Prasy Śląskiej - Pszczyna
• Skansen kolejowy w Pyskowicach
• Muzeum Chleba - Radzionkowie
• Zabytkowa Kopalnia "Ignacy" w Rybniku
• Muzeum Hutnictwa i Kuźnictwa w Ustroniu
• Skansen podziemny "Guido" w Zabrzu
• Skansen Górniczy "Królowa Luiza" w Zabrzu

Kompleksy pałacowo-parkowe

• Zamek i park w Mosznej
• Zamek i park w Kamieniu Śląskim
• Zamek i park w Pławniowicach
• Zamek i park w Rogowie Opolskim
• Zamek Piastowski w Raciborzu
• Pałac Kawalera i park w Świerklańcu

Zespół klasztorno-pałacowy

• Pałac i klasztor w Rudach

Kolej Wąskotorowa

• Górnośląskie Koleje Wąskotorowe w Bytomiu
• Zabytkowa Stacja Kolejki Wąskotorowej w Rudach

Parki Zoologiczno - Przyrodnicze

• Śląski Ogród Zoologiczny
• Palmiarnia w Gliwicach
• Wyspa Bolka i Zoo w Opolu
• Pokazowa Zagroda Żubrów w Pszczynie
• Leśny Park Niespodzianek w Ustroniu

Parki Rekreacyjne

• Śląskie Wesołe Miasteczko
• Jura Park Krasiejów
• Dream Park Ochaby - Park Rozrywki i Edukacji
• Dino Park w Rybniku

Parki Linowe

• Centrum Rekreacyjne "Granda" w Bielsku - Białej
• Park Linowy Orla Perć w Brennej
• Park Linowy Palenisko w Chorzowie
• Park Linowy na górze Równica w Ustroniu
• Przygoda Park w Wiśle

Górska Turystyka

• Wieża widokowa na Baraniej Górze
• Skocznia narciarska im. Adama Małysza
• Kolejka na Czantorię

Parki Krajobrazowe w Polsce

województwo dolnośląskie

1. Książański Park Krajobrazowy (data utworzenia: 28 października 1981; powierzchnia: 3 155,4 ha)
2. Park Krajobrazowy Chełmy (data utworzenia: 1992; powierzchnia: 15 990 ha)
3. Park Krajobrazowy Dolina Baryczy (data utworzenia: 3 czerwca 1996; powierzchnia: 70 040 ha)
4. Park Krajobrazowy Dolina Bystrzycy (data utworzenia: 1998; powierzchnia: 8570 ha)
5. Park Krajobrazowy Dolina Jezierzycy (data utworzenia: 12 sierpnia 1994; powierzchnia: 7953 ha)
6. Park Krajobrazowy Doliny Bobru (data utworzenia: 16 listopada 1989; powierzchnia: 12 295 ha)
7. Park Krajobrazowy Gór Sowich (data utworzenia: 1991; powierzchnia: 8140 ha)
8. Park Krajobrazowy Sudetów Wałbrzyskich (data utworzenia: 1998; powierzchnia: 6493 ha)
9. Przemkowski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1997; powierzchnia: 22 340 ha)
10. Rudawski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 16 listopada 1989; powierzchnia: 15 705 ha)
11. Ślężański Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1988; powierzchnia: 8190 ha)
12. Śnieżnicki Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1981; powierzchnia: 28 800 ha)

województwo kujawsko-pomorskie

1. Brodnicki Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1985; powierzchnia: 13 674 ha)
2. Chełmiński Park Krajobrazow, zobacz też Zespół Parków Krajobrazowych Chełmińskiego
i Nadwiślańskiego
3. Gostynińsko-Włocławski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1979; powierzchnia: 38 950 ha)
4. Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1990; powierzchnia: 27 764 ha)
5. Krajeński Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1998; powierzchnia: 73 850 ha)
6. Nadwiślański Park Krajobrazowy – zobacz też Zespół Parków Krajobrazowych Chełmińskiego
i Nadwiślańskiego
7. Nadgoplański Park Tysiąclecia (data utworzenia: 1992; powierzchnia: 9938 ha)
8. Tucholski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1985; powierzchnia: 36 983 ha)
9. Wdecki Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1993; powierzchnia: 19 177 ha)

województwo lubelskie

1. Chełmski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1983; powierzchnia: 14 000 ha)
2. Kazimierski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1979; powierzchnia: 14 961 ha)
3. Kozłowiecki Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1990; powierzchnia: 4019 ha)
4. Krasnobrodzki Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1988; powierzchnia: 9390 ha)
5. Krzczonowski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1990; powierzchnia: 12 421 ha)
6. Nadwieprzański Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1990; powierzchnia: 6261 ha)
7. Park Krajobrazowy Lasy Janowskie (data utworzenia: 1984; powierzchnia: 39 150 ha)
8. Park Krajobrazowy Podlaski Przełom Bugu (data utworzenia: 1994; powierzchnia: 30 904 ha)
9. Park Krajobrazowy Pojezierze Łęczyńskie (data utworzenia: 1990; powierzchnia: 11 816 ha)
10. Park Krajobrazowy Puszczy Solskiej (data utworzenia: 1988; powierzchnia: 28 978 ha)
11. Poleski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1983; powierzchnia: 5113 ha)
12. Południoworoztoczański Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1989; powierzchnia: 20 256 ha)
13. Skierbieszowski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1995; powierzchnia: 35 488 ha)
14. Sobiborski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1983; powierzchnia: 10 000 ha)
15. Strzelecki Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1983; powierzchnia: 11 117 ha)
16. Szczebrzeszyński Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1991; powierzchnia: 20 209 ha)
17. Wrzelowiecki Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1990; powierzchnia: 4990 ha)

województwo lubuskie

1. Barlinecko-Gorzowski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1991; powierzchnia: 23 286 ha)
2. Krzesiński Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1998; powierzchnia: 8546 ha)
3. Gryżyński Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1996; powierzchnia: 2755 ha)
4. Łagowski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1985; powierzchnia: 4929 ha)
5. Park Krajobrazowy Łuk Mużakowa (data utworzenia: 2001; powierzchnia: 18 200 ha)
6. Pszczewski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1986; powierzchnia: 12 220 ha)
7. Przemęcki Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1991; powierzchnia: 21 450 ha)
8. Park Krajobrazowy Ujście Warty (data utworzenia: 1996; powierzchnia: 20 532 ha)

województwo łódzkie

1. Bolimowski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1986; powierzchnia: 23 130 ha)

2. Park Krajobrazowy Międzyrzecza Warty i Widawki (data utworzenia: 1989; powierzchnia: 25 330 ha)

3. Park Krajobrazowy Wzniesień Łódzkich (data utworzenia: 1996; powierzchnia: 10 747 ha)

4. Sulejowski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1994; powierzchnia: 17 444 ha)

5. Załęczański Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1978; powierzchnia: 14 810 ha)

6. Spalski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1995; powierzchnia: 12 875 ha)

7. Przedborski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1988; powierzchnia: 16 640 ha)

województwo małopolskie

1. Bielańsko-Tyniecki Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1981; powierzchnia: 6502 ha)

2. Ciężkowicko-Rożnowski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1995; powierzchnia: 21 130 ha)

3. Dłubniański Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1981; powierzchnia: 9924 ha)

4. Park Krajobrazowy Dolinki Krakowskie (data utworzenia: 1980; powierzchnia: 19 737 ha)

5. Park Krajobrazowy Pasma Brzanki (data utworzenia: 1995; powierzchnia: 18 867 ha)

6. Popradzki Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1987; powierzchnia: 54 393 ha)

7. Rudniański Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1981; powierzchnia: 5560 ha)

8. Tenczyński Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1980; powierzchnia: 12 582 ha)

9. Wiśnicko-Lipnicki Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1997; powierzchnia: 14 311 ha)

10. Park Krajobrazowy Orlich Gniazd (data utworzenia: 1980; powierzchnia: 59 731 ha)

11. Park Krajobrazowy Beskidu Małego (data utworzenia: 1998; powierzchnia: 25 770 ha)

województwo mazowieckie

1. Bolimowski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1986; powierzchnia: 23 130 ha)

2. Brudzeński Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1988; powierzchnia: 3452 ha)

3. Chojnowski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1993; powierzchnia: 6796 ha)

4. Gostynińsko-Włocławski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1979; powierzchnia: 38 950 ha)

5. Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1990; powierzchnia: 27 764 ha)

6. Kozienicki Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1983; powierzchnia: 26 233 ha)

7. Mazowiecki Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1986; powierzchnia: 15 710 ha)

8. Nadbużański Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1993; powierzchnia: 57 769 ha)

9. Park Krajobrazowy Podlaski Przełom Bugu (data utworzenia: 1994; powierzchnia: 30 904 ha)

województwo opolskie

1. Park Krajobrazowy Góra Świętej Anny (data utworzenia: 1988; powierzchnia: 5150 ha)

2. Stobrawski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1999; powierzchnia: 52 636 ha)

3. Park Krajobrazowy Gór Opawskich (data utworzenia: 1988; powierzchnia: 4903 ha)

4. Załęczański Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1978; powierzchnia: 14 810 ha)

województwo podkarpackie

1. Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1992; powierzchnia: 51 146 ha)

2. Czarnorzecko-Strzyżowski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1993; powierzchnia: 25 784 ha)

3. Jaśliski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1992; powierzchnia: 20 911 ha)

4. Park Krajobrazowy Doliny Sanu (data utworzenia: 1992; powierzchnia: 34 255 ha)

5. Park Krajobrazowy Gór Słonnych (data utworzenia: 1992; powierzchnia: 51 392 ha)

6. Park Krajobrazowy Lasy Janowskie (data utworzenia: 1984; powierzchnia: 39 150 ha)

7. Park Krajobrazowy Pogórza Przemyskiego (data utworzenia: 1991; powierzchnia: 61 862 ha)

8. Park Krajobrazowy Pasma Brzanki (data utworzenia: 1995; powierzchnia: 18 867 ha)

9. Południoworoztoczański Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1989; powierzchnia: 20 256 ha)

10. Park Krajobrazowy Puszczy Solskiej (data utworzenia: 1988; powierzchnia: 28 978 ha)

województwo podlaskie

1. Łomżyński Park Krajobrazowy Doliny Narwi (data utworzenia: 1994; powierzchnia: 7354 ha)

2. Park Krajobrazowy Puszczy Knyszyńskiej (data utworzenia: 1988; powierzchnia: 74 447 ha)

3. Suwalski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1976; powierzchnia: 6284 ha)

województwo pomorskie

1. Kaszubski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1983; powierzchnia: 32 202 ha)

2. Nadmorski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1978; powierzchnia: 18 804 ha)

3. Park Krajobrazowy Dolina Słupi (data utworzenia: 1981; powierzchnia: 37 040 ha)

4. Park Krajobrazowy Mierzeja Wiślana (data utworzenia: 1985; powierzchnia: 4410 ha)

5. Park Krajobrazowy Pojezierza Iławskiego (data utworzenia: 1993; powierzchnia: 25 045 ha)

6. Trójmiejski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1979; powierzchnia: 19 930 ha)

7. Tucholski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1985; powierzchnia: 36 983 ha)

8. Wdzydzki Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1983; powierzchnia: 17 832 ha)

9. Zaborski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1990; powierzchnia: 34 026 ha)

województwo śląskie

1. Park Krajobrazowy Beskidu Małego (data utworzenia: 1998; powierzchnia: 25 770 ha)

2. Park Krajobrazowy Beskidu Śląskiego (data utworzenia: 1998; powierzchnia: 38 620 ha)

3. Park Krajobrazowy Cysterskie Kompozycje Krajobrazowe Rud Wielkich (data utworzenia: 1993; powierzchnia: 49 387 ha)

4. Park Krajobrazowy Lasy nad Górną Liswartą (data utworzenia: 1998; powierzchnia: 38 701 ha)

5. Park Krajobrazowy Orlich Gniazd (data utworzenia: 1980; powierzchnia: 59 731 ha)

6. Park Krajobrazowy Stawki (data utworzenia: 1982; powierzchnia: 1745 ha)

7. Załęczański Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1978; powierzchnia: 14 810 ha)

8. Żywiecki Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1986; powierzchnia: 35 870 ha)

województwo świętokrzyskie

1. Chęcińsko-Kielecki Park Krajobrazowy (data utworzenia: 2 grudnia 1996; powierzchnia: 20,505 ha)

2. Cisowsko-Orłowiński Park Krajobrazowy (data utworzenia: 10 czerwca 1988; powierzchnia: 20,707 ha)

3. Jeleniowski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 10 czerwca 1988; powierzchnia: 4,295 ha)

4. Kozubowski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 19 grudnia 1986; powierzchnia: 6613 ha)

5. Nadnidziański Park Krajobrazowy (data utworzenia: 19 grudnia 1986; powierzchnia: 23 164 ha)

6. Przedborski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1988; powierzchnia: 16 640 ha)

7. Sieradowicki Park Krajobrazowy (data utworzenia: 10 czerwca 1988; powierzchnia: 12 106 ha)

8. Suchedniowsko-Oblęgorski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 10 czerwca 1988; powierzchnia: 21,407 ha)

9. Szaniecki Park Krajobrazowy (data utworzenia: 19 grudnia 1986; powierzchnia: 10 915 ha)

województwo warmińsko-mazurskie

1. Brodnicki Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1985; powierzchnia: 13 674 ha)

2. Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1990; powierzchnia: 27 764 ha)

3. Mazurski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1977; powierzchnia: 53 655 ha)

4. Park Krajobrazowy Pojezierza Iławskiego (data utworzenia: 1993; powierzchnia: 25 045 ha)

5. Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej (data utworzenia: 1998; powierzchnia: 14 620 ha)

6. Park Krajobrazowy Wzgórz Dylewskich (data utworzenia: 1994; powierzchnia: 7151 ha)

7. Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej (data utworzenia: 1985; powierzchnia: 13 460 ha)

8. Welski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1995; powierzchnia: 24 237 ha)

województwo wielkopolskie

1. Lednicki Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1988; powierzchnia: 7652 ha)

2. Nadgoplański Park Tysiąclecia[6] (data utworzenia: 2009; powierzchnia: 3075 ha)

3. Nadwarciański Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1995; powierzchnia: 13 428 ha)

4. Park Krajobrazowy Dolina Baryczy (data utworzenia: 1996; powierzchnia: 87 040 ha)

5. Park Krajobrazowy im. gen. Dezyderego Chłapowskiego (data utworzenia: 1992; powierzchnia: 17 200 ha)

6. Park Krajobrazowy Promno (data utworzenia: 1993; powierzchnia: 2077 ha)

7. Park Krajobrazowy Puszcza Zielonka (data utworzenia: 1993; powierzchnia: 9981 ha)

8. Powidzki Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1998; powierzchnia: 24 600 ha)

9. Przemęcki Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1991; powierzchnia: 21 450 ha)

10. Pszczewski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1986; powierzchnia: 12 220 ha)

11. Rogaliński Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1997; powierzchnia: 12 750 ha)

12. Sierakowski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1991; powierzchnia: 30 413 ha)

13. Żerkowsko-Czeszewski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1994; powierzchnia: 15 640 ha)

województwo zachodniopomorskie

1. Barlinecko-Gorzowski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1991; powierzchnia: 23 286 ha)
2. Cedyński Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1993; powierzchnia: 30 850 ha)
3. Drawski Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1979; powierzchnia: 41 430 ha)
4. Iński Park Krajobrazowy (data utworzenia: 1981; powierzchnia: 17 763 ha)
5. Park Krajobrazowy Dolina Dolnej Odry (data utworzenia: 1993; powierzchnia: 6009 ha)
6. Park Krajobrazowy Ujście Warty (data utworzenia: 1996; powierzchnia: 20 532 ha)
7. Szczeciński Park Krajobrazowy "Puszcza Bukowa" (data utworzenia: 1998; powierzchnia: 9096 h)

Finlandia i jej Parki Narodowe

Finlandia to państwo w Europie Północnej, powstałe po odłączeniu od Rosji w 1917 roku. Członek Unii Europejskiej. Graniczy od zachodu ze Szwecją i z Bałtykiem, od północy z Norwegią i od wschodu z Rosją.Finlandia nazywana jest krajem : -jednego morza; -187 888 jezior; -179 584 wysp.
Przyroda jest to największy skarb oraz główna atrakcja Finlandii. Tysiące jezior, lasy, a na północy tundra i to wszystko jeszcze naprawdę dzikie, mało tknięte ręką człowieka.

Finlandia to również najbardziej zalesione państwo w Europie. Lasy Finlandii to 69% powierzchni kraju, a więc około 232 550 km. Lasy państwowe są w dużym stopniu objęte różnymi formami ochrony przyrody. Są wśród nich parki narodowe, rezerwaty ptaków wodnych, rezerwaty starodrzewi i inne formy. W sumie chronionych jest ok. 12% lasów, z czego obszary leśne pod ścisłą ochroną zajmują ponad 7% powierzchni leśnej, głównie na północy kraju.

W Finlandii istnieje 35 parków narodowych. Największe z nich znajdują się w Laponii.Są to : Park Narodowy Urho Kekkonena oraz Park Narodowy Lemmenjoki wraz z przylegającym do niego norweskim parkiem Øvre Anarjokka tworzy on największy obszar chroniony na kontynencie.

Park Narodowy im. Urho Kekkonena

Rozległy obszar puszcz i tundry, z którego utworzono Park Narodowy im. Urho Kekkonena, jest najpopularniejszym terenem pieszych wędrówek w Laponii, a może i w całej Finlandii.

Od Saariselkä aż do rosyjskiej granicy rozciąga się puszcza Saariselkä, obejmująca Park Narodowy im. Urho Kekkonena, ścisły rezerwat przyrody Sompio, rekreacyjny obszar wędkarski Nuortti i inne chronione tereny leśne.

Główne informacje:

Region – Laponia. Gminy: Inari, Sodankylä, Savukoski. Powierzchnia: 2550 km². Założony w 1983 roku.

W jego granicach znajdują się góry porośnięte lasami, dzikie wrzosowiska, niezliczona ilość strumieni i potoków, różnorodna flora i fauna. We florze występują głównie lasy świerkowo-sosnowe, tundra i lasy brzozowe z licznymi porostami. W faunie zaś możemy zobaczyć leminga górskiego, bielaka, lisa polarnego, rosomaka, wilka, łosia, orła przedniego, puszczyka.Niewątpliwą atrakcją w tym regionie są renifery, których populacja przewyższa wielokrotnie liczbę mieszkańców.

Bardzo często można je spotkać na terenie parku,jak i w innych rejonach Laponii. Stanowią główne źródło utrzymania dla miejscowej ludności. Są zwierzętami pociągowymi, dostarczają skór i mięsa.

Należy jednak uważać bo mają zwyczaj przechodzić przez… drogi nie zważając na jadące samochody.

Park Narodowy Oulanka

Park założony został w 1956 i był dwa razy powiększany: w 1982 i 1989. Obecnie jego powierzchnia wynosi 279 km² i rozciąga się do rosyjskiej granicy. Park położony jest 30 km od miasteczka Ruka, na północ od Kuusamo. Dolina ukształtowała się podczas ostatniego zlodowacenia, 11 000 lat temu. Przez park przepływają dwie duże rzeki (Kitkajoki i Oulankajoki) oraz dużo strumieni. Z flory spotkamy tu przede wszystkim sosny i świerki, mchy, chronioną, choć tutaj częstą orchideę (widniejącą również na emblemacie parku). Ze zwierząt najczęściej spotykane są liczne gatunki motyli i ciem. Park przecina kilkanaście tras, zróżnicowanych pod względem długości (od 1 do 80km). Są również wytyczone specjalne trasy zimowe, kajakowe i rowerowe. Przy poszczególnych roślinach znajdują się tabliczki informacyjne, a na trasie można są miejsca do palenia ognisk z przygotowanym drewnem na opał. W parku znajduje się również kilka miejsc do spania, gdzie również można zjeść.

Park Narodowy Lemmenjoki

Park Narodowy Lemmenjoki jest największym i najdalej na pólnoc położonym parkiem w Finlandii. Założony został aby chronić dolinę rzeki Lemmenjoki i stworzyć dogodne warunki życia rdzennym mieszkańcom tego obszaru Laponii - Saamów.

Głowne informacje:

Region – Laponia, Gminy - Inari i Kittilä, Powierzchnia: 2850 sq.km. Założona w 1956 r.

Ochrona w parkach narodowych polega przede wszystkim na nie ingerowaniu w naturalne procesy. Nie ma natomiast ograniczeń w poruszaniu się przez turystów po ich terenie, można również zbierać w nich jagody i grzyby. Wędrując po fińskich lasach należy wiedzieć, że nawet na prywatne tereny leśne wstęp na ogół nie jest zabroniony.

Można zagwarantować, że wspaniałe karjobrazy polodowcowe, tajga w dolinach i rozległe torfowiska na długo zapadają w pamięć turystom, którzy odwiedzają ten park.

Głównymi atutami tego kraju są bezpieczne i stabilne społeczeństwo, słabe zaludnienie oraz czyste, atrakcyjne środowisko naturalne.Finlandia oferuje znakomite możliwości rozwijania turystyki specjalizującej się w kulturze, przyrodzie i dostarczaniu wyjątkowych przeżyć. Letnie imprezy muzyczne (np. festiwal operowy w Savonlinna, festiwal muzyki kameralnej w Kuhmo czy świętomuzyki jazzowej w Pori) oferują słuchaczom najwyższy poziom światowy w otoczeniu fińskiej natury. Olbrzymie połacie lasów i liczne zbiorniki wodne tworzą wyśmienite warunki dla entuzjastów wędrówek, kajakarstwa i wędkarstwa.